Πρόκειται για Αυτοάνοσο νόσημα που χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση λευκωπών σταγονοειδών βλαβών ή πλακών, κυρίως στην περιοχή των γεννητικών οργάνων. Σε κάποια περιστατικά μπορεί να συνυπάρχουν και βλάβες Μορφέα.
Στις γυναίκες εμφανίζονται λευκές, λείες και γυαλιστερές βλατίδες, που συρρέουν σε σχηματισμούς γύρω από το αιδοίο και τον δακτύλιο του πρωκτού. Οι βλατίδες μπορεί να επεκτείνονται και στα εσωτερικά των μηρών, και αρκετά συχνά συνοδεύονται οι βλάβες από κνησμό. Προοδευτικά οι βλάβες γίνονται ατροφικές με αποτέλεσμα να συρρικνώνονται οι ιστοί των μεγάλων και μικρών χειλέων και τελικά η είσοδος του κόλπου μετατρέπεται σε μικρή οπή. Σπανιότερα μπορεί να υπάρχει καρκινωματώδης εξαλλαγή.
Στους άντρες η κατάσταση αυτή είναι γνωστή σαν Ξηρωτική Βαλανίτιδα. Στην πόσθη και το σώμα του πέους εμφανίζονται λευκωπές βλατίδες με προοδευτική ατροφία, που μπορεί να οδηγήσει σε στένωση του στομίου της ουρήθρας και φίμωση, με αδυναμία πολλές φορές κάλυψης της βαλάνου από την πόσθη.
Εκτός των βλεννογόνων προσβάλλονται συμμετρικά οι καρποί, ο λαιμός, οι ώμοι, το πάνω μέρος της ράχης και περιομφαλικά.
Ιδιαίτερα στην περιοχή των γεννητικών οργάνων, απαιτείται λήψη Βιοψίας δέρματος για να επιβεβαιωθεί η διάγνωση και αποκλεισθεί η παρουσία κακοήθους αλλοίωσης. Θεραπευτικά χρησιμοποιείται Κορτιζόνη τοπικά για μικρό χρονικό διάστημα, Tacrolimus, Pimecrolimus, Καλσιποτριόλη, και από το στόμα Ρετινοειδή.