Προσβολή από ένα ζυμομύκητα (Malassesia fur-fur) που κανονικά δεν είναι παθογόνος, αλλά μπορεί να μεταπέσει σε παθογόνο σε συνθήκες αυξημένης θερμοκρασίας και υγρασίας.
Ο ζυμομύκητας είναι λιποφιλικός και γι αυτό σπάνια απαντάται πριν την εφηβεία και την ωρίμανση των σμηγματογόνων αδένων.
Πρόκειται για συχνό νόσημα στην νεαρά ηλικία. Ο μύκητας ευνοείται από την αύξηση της θερμοκρασίας του περιβάλλοντος, την χρήση αντηλιακών λαδιών, την ανοσοκαταστολή και την χρήση τοπικά κορτιζονούχων σκευασμάτων. Είναι χαμηλής μεταδοτικότητας και γι αυτό σπανίως αναφέρεται μετάδοση σε άλλο άτομο.
Η εμφάνιση της νόσου είναι αθόρυβη και ασυμπτωματική. Απαιτούνται μήνες για την επέκταση της νόσου. Ξεκινάει με την εμφάνιση πλακών σε έντονη πιτυρώδη απολέπιση, που με το πέρασμα του χρόνου, μπορούν να συρρέουν και να σχηματίζουν πολύ μεγαλύτερες πλάκες. Μπορεί να έχουν καφέ χρώμα ή να είναι υπόχρωμες (συχνά συγχέονται με την λεύκη). Πάντως ακόμα και μετά την θεραπεία το χρώμα επανέρχεται στο φυσιολογικό του, πολύ αργότερα. Συνηθέστερες θέσεις εμφάνισης είναι το στέρνο, η πλάτη και ο λαιμός. Σπανιότερα τα άνω άκρα και σχεδόν ποτέ το πρόσωπο.
Η θεραπεία είναι κυρίως τοπική, αλλά σε εκτεταμένα εξανθήματα απαραίτητη η χρήση και αντιμυκητισιακών από το στόμα (Ιτρακοναζόλη)