Λοίμωξη από Dracunculosis medinensis, ένα ευμεγέθη σκώληκα, ο οποίος αποβάλλεται από το δέρμα. Εμφανίζεται στην Αραβία, την Λατινική Αμερική, την Αφρική, την Ινδονησία και την Ν. Γουινέα. Οι άνθρωποι μολύνονται πίνοντας νερό που έχει μολυνθεί από μύγες που είναι φορείς. Έτσι οι νύμφες απελευθερώνονται στο έντερο του ανθρώπου και μεταναστεύουν στο περιτοναϊκό ιστό όπου και ωριμάζουν. Η ενηλικίωση κρατά οκτώ μήνες.
Από τους υποδόριους ιστούς, ο σκώληκας διασπά το δέρμα και έρχεται στην επιφάνεια. Περίπου 24 ώρες πριν εμφανίζονται συμπτώματα σηψαιμίας και στο δέρμα εκδηλώνεται Κνίδωση ή άλλου τύπου εξάνθημα. Συνήθως στην κνήμη εμφανίζεται βλατίδα η οποία εξελίσσεται σε πομφόλυγα. Όταν έρθει σε επαφή με το νερό αποβάλλεται μεγάλος αριθμός από ευκίνητες νύμφες του σκώληκα. Αμέσως μετά υποχωρεί η συστηματική αντίδραση, και αποβάλλονται και οι θηλυκοί σκώληκες. Η αποβολή αυτή κρατά μερικές εβδομάδες. Τότε ο σκώληκας, πεθαίνει ή απορροφάται ή ασβεστοποιείται.
Η παρουσία του σκώληκα στο δέρμα είναι χαρακτηριστική και επίσης νύμφες μπορούν να ανιχνευτούν στην πομφόλυγα.
Στο αρχικό στάδιο η Διαιθυλκαρμπαμαζίνη βοηθά αρκετά. Όταν ο σκώληκας περάσει στο δέρμα δεν είναι τόσο αποτελεσματική. Σε αυτή την φάση έχει δοκιμαστεί η Μετρονιδαζόλη, καθώς και η μάλαξη του δέρματος για την αποβολή του σκώληκα.
