Πρόκειται για κατάσταση που μπορεί να οδηγήσει σε κακοήθη πολλαπλασιασμό των Τ-λεμφοκυττάρων, που προσβάλλουν λεμφαδένες και εσωτερικά όργανα. Προσβάλλει και τα δυο φύλλα, σε κάθε ηλικία.
Δεν είναι ξεκάθαρη η αιτιολογία της κατάστασης αυτής. Πάντως είναι πολύ πιθανό ότι η νόσος μπορεί να προκαλείται από τον ιό της Λευχαιμίας-Λεμφώματος των ανθρώπινων Τα-κυττάρων (HTLV). Αυτός είναι ένας Ρετροιός που έχει απομονωθεί σε κακοήθη Τ-κύτταρα.
Η νόσος έχει τρία στάδια: το προμυκητιασικό, το στάδιο των διηθημένων πλακών και το στάδιο των όγκων.
Προμυκητιασικό στάδιο
Αρχίζει με την εμφάνιση ψηλαφητών ερυθρών πλακών με λεπιδώδη επιφάνεια, σε κορμό και άκρα. Μπορεί να υπάρχει μονήρης βλάβη ή πολλαπλές. Οι βλάβες παίρνουν τεράστιες διαστάσεις και μπορεί η κάθε πλάκα να ξεπεράσει τα είκοσι εκατοστά. Μπορεί ακόμη, να καταλάβει ολόκληρο το πλάγιο του κορμού, τους μαστούς ή τους γλουτούς. Το σχήμα είναι συνήθως ακαθόριστο. Ταυτόχρονα με τις βλάβες αυτές, μπορεί να υπάρχουν ευρειαγγείες, ατροφία, υπερμελάχρωση ή υπομελάχρωση ( Ποικιλοδερμία).
Στάδιο διηθημένων πλακών
Καθώς η κατάσταση εξελίσσεται, οι βλάβες γίνονται διηθημένες, με έντονο βασανιστικό κνησμό. Κνησμός και ο ξεσμός, οδηγούν σε πάχυνση του δέρματος, και αλλαγή του χρώματος των βλαβών. Αυτά τα τρία χαρακτηριστικά, δηλώνουν ότι η Παραψωρίαση, έχει μεταπέσει σε Σπογγοειδή Μυκητίαση.
Στάδιο των όγκων
Εδώ οι βλάβες είναι ερυθρές ή ερυθρόφαιες και με την μορφή οζιδίων. Τα οζίδια μπορεί να έχουν σχήμα μανιταριού ή να εμφανίζουν και ελκώσεις. Η ανάπτυξη των όγκων είναι κακό προγνωστικό σημείο, και θεωρείται ότι έχουν προσβληθεί λεμφαδένες, ήπαρ, σπλήνας κλπ.
Μέχρι και δυο ή τρεις δεκαετίες πριν, η νόσος ήταν ανίατη. Σήμερα η Φωτοχημειοθεραπεία ( PUVA= Λήψη Ψωραλενίων από το στόμα και Υπεριώδης Ακτινοβολία ), η Φωτοθεραπεία με UVB και η εφαρμογή Αζωτούχου Μουστάρδας είναι θεραπείες εκλογής για το πρώτο στάδιο της νόσου. Στην φάση των όγκων , γίνεται τοπική Ακτινοθεραπεία.
Ανάλογα το περιστατικό , μπορεί να χρειαστεί να γίνει λήψη Κυτταροτοξικών φαρμάκων. Ανάλογα το στάδιο και την έκταση μπορεί να δοθούν Κορτιζόνη και Ρετινοειδή τοπικά ή Μεθοτρεξάτη και Ρετινοειδή από το στόμα.
Το Δερματικό Λέμφωμα είναι συνήθως κατάσταση που περιορίζεται στο δέρμα και σπανίως προσβάλλει εσωτερικά όργανα.
