Πρόκειται για σπάνια Αυτοάνοση δερματοπάθεια της κύησης. Αρχίζει στο δεύτερο τρίμηνο της εγκυμοσύνης και υπάρχει πιθανότητα να υποτροπιάζει σε κάθε εγκυμοσύνη ή να επιδεινώνεται με την λήψη αντισυλληπτικών ή κατά την περίοδο. Μπορεί να συνδυάζεται και με άλλα Αυτοάνοσα νοσήματα όπως η Θυρεοειδίτιδα και η κακοήθης Αναιμία.
Το ιστορικό της εγκυμοσύνης και η κλινική εικόνα είναι συνήθως αρκετά για να μπει η διάγνωση.
Η επιβεβαίωση γίνεται με Βιοψία δέρματος και Άμεσο Ανοσοφθορισμό. Και οι δύο εξετάσεις γίνονται με λήψη τεμαχίου δέρματος. Ο Ανοσοφθορισμός είναι εξειδικευμένη Ανοσολογική εξέταση που χρησιμοποιεί ο Δερματολόγος για διαφοροδιαγνωστικούς λόγους (για να ξεχωρίσει το νόσημα από άλλα Πομφολυγώδη νοσήματα).
Εμφανίζονται βλατίδες και πολυκυκλικοί πομφοί, αρχικά γύρω από τον ομφαλό και στην συνέχεια επεκτείνεται συμμετρικά σε κοιλιά, πλάτη, γλουτούς, κνήμες και βραχίονες. Αργότερα το εξάνθημα γίνεται πομφολυγώδες. Οι πομφόλυγες είναι τεταμένες, σπάζουν και μπορεί να επιμολυνθούν ενώ και η όλη κλινική εικόνα συνδυάζεται με έντονο κνησμό.
Θεραπεία εκλογής είναι η Κορτιζόνη από το στόμα, που δίνεται σε αυξημένη δόση μέχρι να ελεγχθεί η νόσος και στην συνέχεια συνεχίζεται με μικρότερες δόσεις μέχρι τον τοκετό. Τοπικά μίγματα με κορτιζόνη και αντικνησμώδη είναι πολύ χρήσιμα για την ανακούφιση της εγκύου.
Η νόσος συνήθως υποχωρεί μετά από δύο με τρεις εβδομάδες από τον τοκετό. Μπορεί να υποτροπιάζει στην περίοδο ή να ξαναεμφανιστεί στις επόμενες εγκυμοσύνες.
Όσον αφορά στην εγκυμοσύνη, έχουν δηλωθεί πρόωροι τοκετοί και εμβρυική θνησιμότητα σε πολύ μικρό ποσοστό. Πολλοί πάντως θεωρούν ότι δεν υπάρχει πρόβλημα με την εγκυμοσύνη και το έμβρυο, και ότι πρόκειται για τυχαία γεγονότα τα περιστατικά που έχουν δηλωθεί.